امید دیدار

دلم تنگ است
نمی دانم ز تنهایی پناه آرم کدامین سوی
پریشان حالم و بی تاب می گریم و قلبم بی امان
محتاج مهر توست
نمی دانی چه غمگین رهسپار لحظه های
بی قرارم من
به دنبال تو همچون کودکی هستم و معصومانه
می جویم پناه شانه هایت را
که شاید اندکی آرام گیرد دل
دلم تنگ است و تنهایی به لب می آورد جانم

******************************
بیا تا با تو گویم از هیاهوی غریب دل که بی پروا
تلنگر می زند بر من و می گوید به من
نزدیک نزدیکی
به دنبال تو می گردم
به سویت پیش می آیم
چه شیرین است
پر از احساس یک خوشبختی نابم
پر از امید سبز خوب دیدارم
و می خواهم که نامت را به لوح سینه بنگارم
و نجوایی کنم در دل و گویم تا ابد
من دوستت دارم .

زاویه غزل

جیبهایم را پر از غزل باران کردم
                                     تا دوباره از تو بگویم
                                                         خیال کردم خیلی عاشقی
                                                                         نه ؛ دیگر زاویه دیدهایت را نمی خواهم

به این شاعر شلخته ببخش
                          بی نظمی واژگانش را
                                               مرد خانه که تو باشی
                                                            دیگر چه خیال ترانه و غزل است