فردا را به یاد داری ....؟؟؟؟؟

فردا را به یاد داری ....؟؟؟؟؟

با یک لبخند تو هزار راه بسته باز می شود و هزار خاطره بی پایان آغاز می شود . با یک نگاه تو هزار مرده پریشان زنده می شود و هزار آسمان تاریک ،‌خورشید تابنده می شود .
با یک اشاره تو دل نازکم هزار پاره می شود و میلاد با شکوه عشق هزار باره می شود .
در این شب وحشت زا ، دستهای خسته ام را بگیر و کلمه های معصومی را که بر زبانم متوقف مانده اند ،‌به سوی عشق ببر !!!
در این زمستان قطبی ، پیراهنم را با عطر وجودت گرم کن و هفت آسمان گمشده را از روی شانه هایم بردار !!!!
آنقدر به رد پاهای زلال تو چشم می دوزم تا سبک ترین ابرها پایین بیایند و درختان کهنسال دوشادوش من به رودهای سفید سلام بگویند .
بر سطر سطر عریانی ام شعرهایی را می خوانی که فرشته ها با دستهای نورانی شان نوشته اند و در تار و پود آوازهایم هزار صبح کوچک را می بینی که یکی پس از دیگری متولد می شوند .
با یک تپش قلب تو ، اقیانوسها متلاطم می شوند و ماهیان عشق را تجربه می کنند و صدفهایی که در باغهای مرجان خانه دارند ،‌مروارید های درخشان خود را به دهان من می یخشند ......!!!!

وسوسه ..!!!

سالهاست که تنهایی ام را
بر وزن گل می سرایم
و به پرواز پرستوها دل خوش کرده ام
که شاید روزی
از آن سوی افق باز آیی!!
می دانم دوست داشتنت گناه بود
مثل وسوسه سیب و گندم
اما ببخش مرا به ستاره ای
که راه شیری اش را گم کرده بود
و باران دیر هنگامی
که خواب مانده بود

مرد گمنام

یک نفر گفت : شعرهای شما ؛ حرف مفت است و باز تکرار است
گفتم : آقا کمی مودب باش ؛ این غزلها برای سرکار است
اصلا آقا به من چه این دنیا ؛ روزهایش شبیه دیروزند
اشتباهی اگر شما دیدید مال تقویم روی دیوار است
ادعاهای بیخود و خالی ؛ گریه های پر از ریاکاری ؛ آروزهای
سست و پوشالی مال افراد بی کس و کار است
محور دردهای من عشق است ؛ علتش ازدیاد احساس است
آری از بی کسی ؛ تنفر و بغض ؛ لحظه هایم همیشه سرشار است
توی این کوچه مرد گمنامی ؛ خویش را دار زد ز گمنامی
هفته بعد عکس بی نامش ؛ با کمی چسب روی دیوار است